1.มีเส้นระดับสายตา
2.มีจุดสนใจ เรื่องราว
3.มีสีแสดงบรรยากาศ
4.มีการใช้หลักทัศนียภาพ
ที่นิยมวาดก็เป็นภาพทุ่งนาป่าเขา สิ่งก่อสร้าง ตึกรามบ้านช่อง ต้นไม้ทุ่งดอกไม้ เป็นต้น
1.เส้นระดับสายตา เป็นเส้นแนวนอน ใช้กำหนดระดับสายตาเพื่อแสดงให้ผู้ดูทราบว่าสิ่งใดที่อยู่ต่ำกว่าระดับสายตาเราสามารถมองเห็นรูปร่างพื้นผิวลักษณะด้านบนของวัตถุชนิดนั้นได้
ตัวอย่างเช่น ถ้าเป็นภาพดอกไม้ ผู้วาดจะแสดงรายละเอียดเฉพาะด้านบน ด้านล่างจะถูกบดบังไป ผู้ชมไม่สามารถมองเห็นด้านล่างได้ ส่วนที่อยู่เหนือระดับสายตาผู้ชมสามารถเห็นแต่เพียงด้านล่าง เช่นใต้ท้องเครื่องบิน นกที่กำลังบินเรามองเห็นได้ในส่วนท้อง ยกเว้นนกตัวนั้นอาจแสดงลักษณะการบินที่ผิดแผกไปจากปกติธรรมดา โดยทั่วไปเส้นระดับสายตาไม่นิยมวางไว้กึ่งกลางภาพ ให้วางเป็นสัดส่วน2/3ของหน้ากระดาษโดยเลือกที่จะแสดงส่วนท้องฟ้าหรือพื้นดินก็ได้ตามวัตถุประสงค์ของผู้สร้างงาน
2.ภาพวาดที่ดีย่อมแสดงเรื่องราว หรือจุดสนใจ เพียงเรื่องเดียวเรื่องใดเรื่องหนึ่ง นอกนั้นเป็นตัวประกอบรองลงไป
เช่น ภาพดอกไม้ ดอกไม้ก็ควรเป็นจุดสนใจ กิ่งก้านใบ ควรเป็นองค์ประกอบรองลงไป ภาพทิวทัศน์หากแสดงจุดเด่น แนว ภูเขาที่อยู่ไกลด้านหลังควรเป็นองค์ประกอบที่รองลงไป
3.สีบรรยากาศเป็นส่วนที่ช่วยให้ภาพวาดมีความสมบูรณ์สวยงาม เพื่อแสดงให้เห็นจริงของบรรยากาศในชวงเวลานั้นๆ ช่วงยามเช้าสีบรรยากาศมักมีสีเขียวเหลือง กลางวันสีส้มเหลือง ตอนบ่ายสีม่วง น้ำเงิน ม่วงแดง นอกจากนี้ยังมีบรรยากาศอื่นๆอีกเช่น หลังฝนตก ก่อนฝนตก พายุกำลังมา สีบรรยากาศอาจสร้างขึ้นเองได้ตามประสบการณ์ของผู้สร้าง แต่ต้องสอดคล้องมีความเป็นไปได้กลมกลืนทั้งเนื้อหาและบรรยากาศ
4.ภาพทิวทัศน์ทั่วไปมักใช้หลักทัศนียภาพperspective เพื่อให้เกิดมิติความใกล้ไกลตื้นลึกมีลักษณะเป็น3มิติเพื่อให้เกิดความสวยงามสมจริง มีการใช้ร่วมกันกับเส้นระดับสายตา ข้อสังเกตสิ่งใดที่อยู่ไกล้จะมีขนาดใหญ่ สิ่งใดอยู่ไกลมีขนาดเล็กกว่าเสมอ นักวาดท่านใดมีความรู้ความเชี่ยวชาญก็จะสามารถผลิตผลงานที่มีคุณค่าสวยงามในโอกาสต่อไป.
 |
| เพิ่มเติมรายละเอีนดเว้นส่วนท้องฟ้าไว้ระบายทีหลัง |
| เพิ่มคำอธิบายภาพ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น